Meditaties

Hebreeën 8 (HSV)

1-7: De hoofdzaak nu van de dingen waarover wij spreken, is dit: Zo'n Hogepriester hebben wij, Eén Die Zich heeft gezet aan de rechterhand van de troon van de Majesteit in de hemelen. Hij is een Dienaar in het heiligdom en in de ware tabernakel, die de Heere heeft opgericht en niet een mens. Want elke hogepriester wordt aangesteld om gaven en slachtoffers te offeren. Daarom was het noodzakelijk dat ook Deze iets had om te offeren. Want als Hij op aarde zou zijn, zou Hij niet eens priester zijn, omdat er hier priesters zijn, die volgens de wet gaven offeren. Deze priesters doen dienst in een afbeelding en schaduw van de hemelse dingen, overeenkomstig een aanwijzing van God die Mozes ontving bij het voltooien van de tabernakel. Want zie erop toe, zegt Hij, dat u alles maakt overeenkomstig het voorbeeld dat u op de berg getoond is. Nu heeft Hij echter een zoveel voortreffelijker bediening ontvangen, zoals Hij ook van een beter verbond Middelaar is: een verbond dat in betere beloften is vastgelegd. Immers, als dat eerste verbond onberispelijk geweest was, zou er voor een tweede geen plaats zijn gezocht.

Hebreeën 9 (HSV)

11-15: Maar toen is Christus verschenen, de Hogepriester van de toekomstige heilsgoederen. Hij is door de meerdere en meer volmaakte tabernakel gegaan, die niet met handen is gemaakt, dat is: die niet van deze schepping is. Hij is niet door bloed van bokken en kalveren, maar door Zijn eigen bloed eens en voor altijd binnengegaan in het heiligdom en heeft daardoor een eeuwige verlossing teweeggebracht. Want als het bloed van stieren en bokken en de as van de jonge koe, op de verontreinigden gesprenkeld, hen heiligt tot reinheid van het vlees, hoeveel te meer zal het bloed van Christus, Die door de eeuwige Geest Zichzelf smetteloos aan God geofferd heeft, uw geweten reinigen van dode werken om de levende God te dienen! En daarom is Hij de Middelaar van het nieuwe testament, opdat, nu de dood heeft plaatsgevonden tot verzoening van de overtredingen die er onder het eerste verbond waren, de geroepenen de belofte van de eeuwige erfenis ontvangen.

Profetische bemiddeling

Er zijn veel teksten die gaan over wat Jezus heeft gedaan voor ons, maar ik vind deze teksten uit de Hebreeënbrief wel heel erg sterk. Het lijkt misschien niet direct profetisch om deze teksten aan te halen. Toch is niets minder waar. In Jezus, de ultieme Dienaar van God, vallen het priesterschap, het koningschap en het profeetschap samen. Net zoals Mozes (een van de grootste profeten) een middelaar was tussen de HEERE en Israël, zo is ook Jezus een profetische Middelaar tussen God en Zijn volk. Het meest bemoedigende hieraan is dat Jezus niet kan falen. Hij is de volmaakte Middelaar. En daarbij moet ook genoemd worden dat Hij vrij toegang heeft tot God en zelfs thuis is naast Gods troon. Daar kan Mozes niet tegenop. En hetzelfde geldt voor het verbond dat Jezus bewerkt heeft en waarin Hij dienst doet.

Mattheüs 26 (HSV)

20-28: Toen het avond geworden was, lag Hij aan met de twaalf. En toen zij aten, zei Hij: Voorwaar, Ik zeg u dat een van u Mij zal verraden. En zij werden zeer bedroefd en ieder van hen begon tegen Hem te zeggen: Ik ben het toch niet, Heere? Hij antwoordde en zei: Wie de hand met Mij in de schotel indoopt, die zal Mij verraden. De Zoon des mensen gaat wel heen zoals over Hem geschreven is, maar wee die mens door wie de Zoon des mensen verraden wordt! Het zou goed voor die mens zijn als hij niet geboren was. Judas, die Hem verraadde, antwoordde en zei: Ik ben het toch niet, Rabbi? Hij zei tegen hem: U hebt het gezegd. En terwijl zij aten, nam Jezus het brood en toen Hij het gezegend had, brak Hij het en gaf het aan de discipelen en Hij zei: Neem, eet, dit is Mijn lichaam. Hij nam ook de drinkbeker en nadat Hij gedankt had, gaf Hij hun die, en zei: Drink allen daaruit, want dit is Mijn bloed, het bloed van het nieuwe verbond, dat voor velen vergoten wordt tot vergeving van zonden.

1 Korinthe 11 (HSV)

20-29: Zoals u nu bij elkaar samenkomt, is dat niet het eten van het Avondmaal van de Heere. Want bij het eten gebruikt iedereen van tevoren al zijn eigen avondmaal en dan heeft de één honger, terwijl de ander dronken is. Hebt u dan geen huizen om er te eten en te drinken? Of minacht u de gemeente van God en beschaamt u hen die niets hebben? Wat moet ik nu tegen u zeggen? Zal ik u hierin prijzen? Ik prijs u niet. Want ik heb van de Heere ontvangen, wat ik u ook heb overgeleverd, dat de Heere Jezus in de nacht waarin Hij werd verraden, brood nam, en nadat Hij gedankt had, brak Hij het en zei: Neem, eet, dit is Mijn lichaam, dat voor u gebroken wordt. Doe dat tot Mijn gedachtenis. Evenzo nam Hij ook de drinkbeker, na het gebruiken van de maaltijd, en zei: Deze drinkbeker is het nieuwe verbond in Mijn bloed. Doe dat, zo dikwijls als u die drinkt, tot Mijn gedachtenis. Want zo dikwijls als u dit brood eet en deze drinkbeker drinkt, verkondig de dood van de Heere, totdat Hij komt. Daarom, wie op onwaardige wijze dit brood eet of de drinkbeker van de Heere drinkt, is schuldig aan het lichaam en bloed van de Heere. Maar laat ieder mens zichzelf beproeven en laat hij zó eten van het brood en drinken uit de drinkbeker. Want wie op onwaardige wijze eet en drinkt, die eet en drinkt zichzelf een oordeel, omdat hij het lichaam van de Heere niet onderscheidt.

Het bruiloftsmaal met het Lam

Ik weet nog goed dat het Avondmaal gevierd werd en dat ik heel erg verdrietig was. Zo erg zelfs dat de tranen over mijn wangen rolden. Ik zeg dit niet om heel vroom over te komen, want dan was het toen waarschijnlijk gekomen door besef van mijn eigen gebrokenheid als zondig mens (zoals dat in sommige kerken sterk benadrukt wordt, voordat je aan het Avondmaal kan deelnemen). Waar ik zo door geraakt was, was het bruiloftsfeest waar het Avondmaal onder andere naar verwijst. Dit was één van de thema’s die in een bijbelstudierooster naar voren waren gekomen in de week voorafgaand aan die Avondmaalszondag. Hierbij werd verwezen naar Jesaja 25:6-8 (maar je kan ook denken aan Openbaring 19 en 21). Ik was zo enorm verheugd dat ik mocht uitzien om met alle gelovigen deel te hebben aan het bruiloftsmaal met het Lam, wanneer er geen dood en verdriet meer zal zijn. Wat mij alleen enorm verdrietig maakte, was dat mijn toenmalige huisgenoten niet deelnamen aan deze viering. Deze viering is eigenlijk een voorschot van de heerlijkheid die ons als gelovigen te wachten staat. Dat zij daar niet bij waren, deed mij erg veel verdriet. En dat doet het mij nog steeds. Gelukkig gaat het er bij het onwaardig aangaan waar Paulus over schrijft niet om of je met een blij of verdrietig gezicht aan het Avondmaal gaat. Ook gaat het er trouwens niet om of je je ellendig genoeg voelt over je verdorvenheid als zondig mens.

Jeremia 31 (HSV)

31-34: Zie, er komen dagen, spreekt de HEERE, dat Ik met het huis van Israël en met het huis van Juda een nieuw verbond zal sluiten, niet zoals het verbond dat Ik met hun vaderen gesloten heb op de dag dat Ik hun hand vastgreep om hen uit het land Egypte te leiden – Mijn verbond, dat zij verbroken hebben, hoewel Ík hen getrouwd had, spreekt de HEERE. Voorzeker, dit is het verbond dat Ik na die dagen met het huis van Israël sluiten zal, spreekt de HEERE: Ik zal Mijn wet in hun binnenste geven en zal die in hun hart schrijven. Ik zal hun tot een God zijn en zíj zullen Mij tot een volk zijn. Dan zullen zij niet meer eenieder zijn naaste en eenieder zijn broeder onderwijzen door te zeggen: Ken de HEERE, want zij zullen Mij allen kennen, vanaf hun kleinste tot hun grootste toe, spreekt de HEERE. Want Ik zal hun ongerechtigheid vergeven en aan hun zonde niet meer denken.

Deuteronomium 30 (HSV)

1-6: Het zal gebeuren, wanneer al deze dingen, de zegen en de vervloeking die ik u voorgehouden heb, over u komen, dat u het weer ter harte zult nemen onder alle volken waarheen de HEERE, uw God, u verdreven heeft. En u zult zich bekeren tot de HEERE, uw God, en Zijn stem gehoorzaam zijn, u en uw kinderen, met heel uw hart en met heel uw ziel, overeenkomstig alles wat ik u heden gebied. Dan zal de HEERE, uw God, een omkeer brengen in uw gevangenschap en Zich over u ontfermen. Hij zal u weer bijeenbrengen uit al de volken waarheen de HEERE, uw God, u verspreid had. Al bevonden uw verdrevenen zich aan het einde van de hemel, toch zal de HEERE, uw God, u vandaar bijeenbrengen en u vandaar weghalen. En de HEERE, uw God, zal u naar het land brengen dat uw vaderen in bezit hadden, en u zult het weer in bezit nemen; en Hij zal u goeddoen en u talrijker maken dan uw vaderen. De HEERE, uw God, zal uw hart en het hart van uw nageslacht besnijden, om de HEERE, uw God, lief te hebben met heel uw hart en met heel uw ziel, zodat u leven zult.

Persoonlijke godservaringen en algemeen geloof

Ik had nog niet zo lang geleden een bijzondere godservaring gehad. Het was een moment waarin ik persoonlijk Gods genade ervaren hard en mijn hart daarmee vervuld was. Niet lang daarna stuitte ik op Jeremia 31:31-34. Je kunt je vast wel voorstellen dat ik enorm geraakt was door deze tekst. Ik herkende veel van mijn eigen ervaring. Namelijk dat God Zijn liefde in mijn hart had uitgestort en ik hem persoonlijk leerde kennen. Ik bedoel dit met nadruk op ‘persoonlijk’, want ik wist al wel wie God was door mijn christelijke opvoeding. Ik ben zelfs zeer dankbaar dat ik mocht opgroeien in een christelijk gezin, waarbij ik ook naar een serieus christelijke school en naar de kerk mocht gaan. Ik ben ervan overtuigd dat God dit zeker heeft gebruikt om mij klaar te stomen voor mijn roeping. Het is voor mij daarom ook onmogelijk om te denken dat ik voor deze persoonlijke ervaring helemaal nog geen kind van God was. Toch is deze persoonlijke ervaring voor mij wel een bijzonder moment geweest in mijn relatie met mijn Vader die ik niet had willen missen. Jeremia 31 spreekt ook over een onmisbaar moment voor ons geloof. Het gaat dan niet per se om zomaar een persoonlijke Godservaring, maar om een cruciaal moment in Gods heilsplan. Hieronder zal ik proberen toe te lichten waarom dit zo belangrijk is.

Jeremia 7 (HSV)

1-15: Het woord dat van de HEERE gekomen is tot Jeremia: 

Ga in de poort van het huis van de HEERE staan, en predik daar dit woord, en zeg: Hoor het woord van de HEERE, heel Juda, u die door deze poorten binnengaat om zich voor de HEERE neer te buigen. 

Zo zegt de HEERE van de legermachten, de God van Israël:

Laat uw wegen en uw daden goed zijn, dan laat Ik u wonen in deze plaats. Stel uw vertrouwen niet op bedrieglijke woorden: De tempel van de HEERE, de tempel van de HEERE, de tempel van de HEERE is dit! Als u echter uw wegen en uw daden werkelijk betert, als u werkelijk recht doet tussen iemand en zijn naaste, als u de vreemdeling, de wees en de weduwe niet onderdrukt, geen onschuldig bloed in deze plaats vergiet, en geen andere goden achternagaat, uzelf ten kwade, dan zal Ik u in deze plaats, in het land dat Ik uw vaderen gegeven heb, laten wonen, eeuw uit en eeuw in. 

Zie, u vertrouwt op bedrieglijke woorden, die niet van nut zijn. Stelen, doodslaan, overspel plegen, valse eden afleggen, reukoffers brengen aan de Baäl, andere goden achternagaan, die u niet gekend hebt, en dan voor Mijn aangezicht komen staan in dit huis waarover Mijn Naam is uitgeroepen, en zeggen: Wij zijn gered – om al deze gruweldaden te doen? Is dan dit huis waarover Mijn Naam is uitgeroepen, in uw ogen een rovershol? Ook Ik, zie, Ik heb het gezien, spreekt de HEERE. 

Want ga toch naar Mijn plaats die in Silo was, daar waar Ik vroeger Mijn Naam heb laten wonen, en zie wat Ik daarmee gedaan heb vanwege de slechtheid van Mijn volk Israël. Welnu, omdat u al deze daden doet, spreekt de HEERE, en Ik vroeg en laat tot u sprak, maar u niet geluisterd hebt, en Ik u geroepen heb, maar u niet geantwoord hebt, zal Ik met dit huis waarover Mijn Naam is uitgeroepen, waarop u vertrouwt, en met deze plaats, die Ik u en uw vaderen gegeven heb, doen zoals Ik met Silo heb gedaan. Ik zal u van voor Mijn aangezicht wegwerpen, zoals Ik al uw broeders weggeworpen heb, heel het nageslacht van Efraïm.

Goddelijke profetie of menselijke proclamatie

Tegenwoordig zijn er veel christelijke die claimen allerlei profetieën en andere woorden van God te delen. Ook al klinkt het vaak wel Bijbels en profetisch, toch heb ik regelmatig mijn twijfels over of dit werkelijk profetieën zijn. Als je bovenstaande tekst leest, herken je hopelijk dat dit niet veel nieuws is. Vandaag hoor je vaak: “God zal een opwekking geven.” Of: “God zal honderdvoudig vrucht geven.” En: “God zal doorbraak geven en een nieuw werk doen.” Als dit maar hard genoeg geroepen wordt, gebeurt er vaak wel iets bijzonders dat als vervulling kan worden geclaimd. Alleen ligt dit waarschijnlijk vaker aan de kracht van woorden (en mogelijk speelt simpelweg statistische redelijkheid ook een rol). Helaas is het dan dus niet altijd direct het gevolg van Gods Woorden, maar eerder van menselijke invloed en macht. Daarnaast wordt vaak over het hoofd gezien hoe beschamend het voor God is als er met veel heisa allerlei openbaringen van God worden geclaimd die niet uitkomen. Uit de tekst hierboven blijkt dat het in Jeremia’s dagen nog veel erger gesteld was.

Jesaja 1 (HSV)

1-15: Het visioen van Jesaja, de zoon van Amoz, dat hij gezien heeft over Juda en Jeruzalem, in de dagen van Uzzia, Jotham, Achaz en Hizkia, koningen van Juda.

Luister, hemel, neem ter ore, aarde! Want de HEERE spreekt: 

Ik heb kinderen grootgebracht en doen opgroeien, maar zíj zijn tegen Mij in opstand gekomen. Een rund kent zijn bezitter en een ezel de kribbe van zijn eigenaar, maar Israël heeft geen kennis, Mijn volk heeft geen inzicht.

Wee het zondige volk, volk van zware ongerechtigheid, nageslacht van kwaaddoeners, kinderen die verderf aanrichten! Zij hebben de HEERE verlaten, de Heilige van Israël verworpen, zij zijn vervreemd, van achter Hem vandaan.

Waarom wilt u nog meer geslagen worden? U gaat gewoon door met uw afvalligheid. Heel het hoofd is ziek, en heel het hart is afgemat. Vanaf de voetzool tot het hoofd toe is er geen gezonde plek aan: wonden en striemen en gapende wonden, niet uitgedrukt, niet verbonden, en niet met olie verzacht. Uw land is een woestenij, uw steden zijn met vuur verbrand, uw bouwland – voor uw ogen eten vreemden het op; het is een woestenij, als door vreemden ondersteboven gekeerd. De dochter van Sion is overgebleven als een hutje in een wijngaard, als een nachthutje op een komkommerveld, als een belegerde stad.

Als de HEERE van de legermachten ons niet een gering aantal ontkomenen had overgelaten, als Sodom zouden wij geworden zijn; wij zouden Gomorra gelijk geworden zijn.

Hoor het woord van de HEERE, leiders van Sodom! Neem de wet van onze God ter ore, volk van Gomorra! 

Waartoe dienen voor Mij uw vele offers? zegt de HEERE. Ik heb genoeg van de brandoffers van rammen en het vet van gemest vee; en in het bloed van jonge stieren, lammeren of bokken vind Ik geen vreugde. Wanneer u komt om voor Mijn aangezicht te verschijnen – wie heeft dit van u van u gevraagd, dit platlopen van Mijn voorhoven? Breng niet langer nutteloze offers. Het reukwerk is Mij een gruwel. Nieuwemaansdag en sabbat, het bijeenroepen van samenkomsten: Ik verdraag het niet; het is onrecht, zelfs de bijzondere samenkomsten. Uw nieuwemaansdagen, uw feestdagen haat Ik met heel Mijn ziel; ze zijn Mij tot last; Ik ben het moe om ze te dragen. En wanneer u uw handen uitspreidt, verberg Ik Mijn ogen voor u; ook wanneer u uw gebed vermeerdert, luister Ik niet: uw handen zitten vol bloed.

Visioenen zien

Als je meer wil weten over Bijbelse profetie, is bovenstaande tekst al erg bruikbaar. Ten eerste wordt duidelijk dat Jesaja visioenen heeft gezien en dat die hier beschreven staan. Laat ik dat nog eens duidelijk zeggen: over het algemeen gaan profetieën over visioenen die profeten gezien hebben. Bij profetieën denk je misschien snel aan wat iemand zegt, maar in de Bijbel gaat het vaak om wat God zegt door wat Hij laat zien (zie bijvoorbeeld ook Habakuk 2:1).

Efeze 6 (HSV)

10-20: Verder, mijn broeders, word gesterkt in de Heere en in de sterkte van Zijn macht. Bekleed u met de hele wapenrusting van God, opdat u stand kunt houden tegen de listige verleidingen van de duivel. Want wij hebben de strijd niet tegen vlees en bloed, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers van de duisternis van dit tijdperk, tegen de geestelijke machten van het kwaad in de hemelse gewesten. Neem daarom de hele wapenrusting van God aan, opdat u weerstand kunt bieden op de dag van het kwaad, en na alles gedaan te hebben, stand kunt houden. Houd dan stand, uw middel omgord met de waarheid, en bekleed met het borstharnas van de gerechtigheid, en de voeten geschoeid met bereidheid van het Evangelie van de vrede. Neem bovenal het schild van het geloof op, waarmee u alle vurige pijlen van de boze zult kunnen uitblussen. En neem de helm van de zaligheid en het zwaard van de Geest, dat is Gods Woord, terwijl u bij elke gelegenheid met alle gebed en smeking bidt in de Geest en daarin waakzaam bent met alle volharding en smeking voor alle heiligen. Bid ook voor mij, opdat mij het woord gegeven wordt bij het openen van mijn mond, om met vrijmoedigheid het geheimenis van het Evangelie bekend te maken, waarvan ik een gezant ben in ketenen, opdat ik daarin vrijmoedig mag spreken, zoals ik moet spreken.

Geestelijke strijd

Om te beginnen moet het duidelijk gemaakt worden dat bovenstaande spreekt over geestelijke strijd. Het probleem hiermee is aan de ene kant dat sommige christenen zich hier niet eens van bewust zijn. Aan de andere kant gaan andere gelovigen hier mee aan de haal op een onbijbelse manier. In het laatste geval worden allerlei zaken bestempeld als het werk van de duivel. Toevallig gaat het dan ook vaak wel om dingen die deze christenen niet aanstaan. Alleen dan niet omdat ze per se onchristelijk zijn, maar eerder omdat deze zaken bedreigend voelen voor de Westerse “beschaving”. Ik geef toe dat dit soms best begrijpelijk is. Al was het alleen maar om je wereldbeeld een beetje te kunnen ordenen tussen God die aan jouw kant staat en hen die jou en daarmee Gods plan bedreigen. Helaas is dit niet zo Bijbels en leidt vaak zelfs tot onchristelijk gedrag.